اكو فيزیولوژي عناب
3-1- تفاوت فعاليت ريشه های درخت و هيفهای قارچ و ارتباط اين پديده با رشد ريشه درخت عناب :
1- ريسه های قارچ اين امکان را به درخت می دهد تا در جایی که قطر ذرات خاک کمتر از 40 % قطر تارهای کشنده است، به راحتی نفوذ کرده و املاح غير قابل دسترس را در اختیار ريشه گياه قرار دهند .
2- از آنجایي که ريسه ها توده های ضخيم از قارچ می باشند ، قرارگيری آنها به روی ريشه درخت باعث افزايش سطح جذب در خاک می گردد .
3- قارچهای مایکوریزایی با ریشه عناب پدیده همزیستی دارند و در حقیقت گیاه برای قارچ زیستگاهی عاری از هر نوع رقابت با ساپروفیتهای خاک و آنتاگونیستهای آن را فراهم می کند و در عوض ریسه های قارچ به عنوان بخشی از سیستم ریشه ای گیاه در جهت تغذیه ای گیاه ،انجام وظیفه می کنند.
4- هیفهایی که بیرون از ریشه درخت گسترش می یابند ، قادرند مواد غذایی را از فواصل دور به ریشه بیاورند.
5- فعالیت این قارچها روی ریشه های منشعب عناب بسیار زیاد است (در درخت عناب، ریشه ها به صورت انشعاب فراوان قابل رؤیت می باشند) و با افزایش سن ریشه درخت این پدیده افزایش می یابد.
6- در درختان عناب پدیده مایکوریزایی در اردیبهشت ماه صورت می گیرد که این زمان همزمان با شروع استرسهای محیطی در این درخت می باشد و این یکی از علل افزایش مقاومت درخت عناب در برابر تنشهای محیطی است (دقیقی،1384).
4- وجه تمایز و تفاوت عناب با سایر گونه ها :
عناب از معدود گیاهانی است که از نظر اکولوژیکی، فیزیولوژیکی، فنولوژیکی تفاوتهای قابل ملاحظه ای با سایر گونه های باغی دارد :
1- زمان گلدهی و رسیدگی محصول :گلدهی در آن دیرتر از هر گونه دیگر باغی یعنی از اواسط اردیبهشت در مناطق گرم و اوایل خردادماه در مناطق سرد آغاز و برداشت آن از اواسط مردادماه شروع و تا اواخر شهریور ادامه می یابد.
2- مکان گلدهی:گلدهی و تولید میوه در عناب برخلاف سایر گونه های باغی ، به روی شاخه یکساله و فصل جاری و در سه مرحله صورت می گیرد.
3- دفعات گلدهی :در تمامی درختان (به غیر از درخت انجیر)یکبار گلدهی و تولید میوه را در طول سال داریم که در شرایط نامساعد محیطی و موتاسیون احتمال گلدهی مجدد وجود دارد ولی عناب تنها گونه شناخته شده ای است که حتی در برابر شرایط نامساعد ، سه دفعه در طول دوره رشد و با فواصل هر 21 تا 30 روز یکبار ، تولید گل و میوه می کند.
4- عناب درختی است که از پوست، برگ ، میوه، هسته میوه، چوب، ریشه و به عبارتی از تمامی درخت استفاده های خوراکی و دارویی می شود، در حالی که سایر گونه های باغی موارد مصرف آنها بیشتر در میوه خلاصه می شود.