مشخصات تيره عناب وگياه شناسي آن

براي چاق شدن و شفافی رنگ چهره نافع و بسيار مقوي است و از صمغ درخت با ماليدن پخته آن نیز براي رفع پوسته پوسته شدن سر و خارش آن استفاده مي شود .

سابقاً در ايران موسوم بوده پوست شاخه هاي درخت کنار را خشك كرده ، ساييده آن با نام آرد كنار در بازار عرضه مي كردند و از اين آردها مانند مازو در دباغي استفاده    مي کردند .(جانزاده،1377 و میرحیدر2،1373 ودیناروند و همکاران،1385).

11-5- تحقیقات انجام گرفته درباره کنار:

در سال 1977 پروفسور روشينگر تعداد شش گونه و يك هيبريد از جنس كنار را براي فلات ايران معرفي نمود، كه از اين ميان چهار گونه آن متعلق به كشور ايران ذكر شده.  منابع علمي اخيراً پنج گونه از جنس كنار براي ايران معرفي كرده اند كه علت آن ارتقاع زير گونه Aucheri به گونه است (دیناروند و همکاران،1385).

تمام گونه هاي اين جنس داراي خواص دارويي مي باشند به خصوص گونه سدركه از قديم الأَّيام برگ آن جهت شستشوي سر و بدن به كار مي رفته  و امروزه نيز همچنان در صنايع بهداشتي جهت تهيه شامپوهاي گياهي ضدشوره و تقويت كننده موي سر استفاده مي شود. در مجموع تحقیقات سالهای اخیر نشان می دهد که جنس عناب در ايران سه گونه درختي و درختچه اي دارد.گونه عناب[58]در مناطق معتدل و معتدل سرد می روید ولی  دو گونه رمليك [59]و سدر[60] با  دو واريته،ویژه مناطق گرم و مرطوب جنوب ايران هستند.

کنار همیشه سبز و درخت یا درختچه ای است که برگهای آن بدون کرک و یا دارای کرکهای پراکنده است و در دشتهای گرم روی خاکهای شنی می روید . در جنوب استان ایلام و در جنوب ایران به صورت پراکنده می روید و گاهی در حاشیه مزارع نیز دیده می شود . يك هيبريد بين دو پايه رملیک وکنار توسط پرفسور روشينگر در فلور ايرانيكا معرفي شده و از ناحیه حاجي آباد استان هرمزگان جمع آوري شده است . همچنین يك گونه درختي بنام كنار موريتاني در مناطق جنوبي ايران به ويژه استانهاي بوشهر و بلوچستان كاشته شده است و ميوه اش به مراتب درشت تر از كنار ايراني است . این گونه وارداتي  بوده و پیوند آن  بر روي كنار سدر در بوشهر و خوزستان موفق بوده است.

12-  مروری برمطالب :

گياهان تيره عناب به صورت درخت يا درختچه هاي غالباً خاردار و به ندرت علفي    مي باشند . در بين آنها انواعي با ساقه بالا رونده نيز يافت مي شود. مجموعاً شامل       49 جنس و900 گونه است كه بيشتر در اروپا و نواحي استوايي مي رويند. در ایران 5 جنس و 11 گونه آن در مناطق خلیجی عمانی ،زاگرسی و خزری می رویند .جنس تنگرسL.RHAMNUS. با 6 گونه گیاهی بیشترین سهم گونه ای را در ایران به خود اختصاص داده و بعد از آن جنس Z.MILLER با 3 گونه در مرتبه دوم قرار دارد.از اختصاصات آنها اين است كه برگهاي ساده ، غالباً متناوب وگلهاي منظم ،نرماده يا     بر دو نوع نر و ماده (پلي گام ، دو پا يه) يا يك پايه اند . از جنسهای دیگر این خانواده جنس عناب[61] است که شامل درخت یا درختچه ها و به ارتفاع 2 تا 12 متر و یا بیشتر   می رسد. رویش آنها بیشتر در مناطق استوایی و معتدله است. برگهای متناوب و استیپولهای آن خاردار است و میوه آنها شفت و محتوی یک دانه است . در بين  آنها نمونه هايي با ميوه خوراكي مانند درخت عناب[62] و يا انواع دارویي مانند کنار[63] و يا انواع زينتي نيز يافت مي شود.عناب گیاهی است از خانواده رامناسه[64] که در کتب فارسی و در طب سنتی به نام عُنّاب ، تبرخون ، شيلانه ، شيلان ، سيلانه ، شيلانگ و در گيلان(اون نافدار)،آلماآغا جي،عناب آغاجي،سيب كوهي،سنجدجيلان،سنجدگرگان،صغیرا، یبانی ،ارج و تفاح بری شناخته مي شود.در فرانسه ميوه آن jujube و درخت آن را jujubier و به انگليسي jujube tree و به زبان چيني dazaoبه معني خرماي بزرگ يا آلوی هندي می گویند.گیاهان این تیره از لحاظ تیپ جنسی به راسته شمشاد [65] بسیار شبیه هستند . تخمک از نوع واژگون آناتروپ و از این نظر از طرفی به علف مبارک از تیره رز [66] و از طرف دیگر به تیره های  شمشاد و کهور[67] شباهت کامل دارند. عناب داراي لعاب فراوان وحدود 5% مواد پروتئيني و 4%مواد قندي و مقدار زيادي ويتامين C و املاح مي باشد . در هسته عناب آلكالوئيد وجود ندارد. روغن آن داراي  لاکتيك اسيد و لينولئيك اسيد و پالمتيك اسيد و فيتوسترول است. گونه ای مهم از جنس عناب ، کنار می باشد. درخت كنار در عربستان ، حبشه ، آفريقاي شمالي و در ايران انتشار دارد . نواحي گرم را مي پسندد و در ايران  در كازرون ، جزيره خارك ، لار ، بندر عباس ، اطراف نيك شهر ، چاه بهار ، بم و نرماشير به طور خودرو مي رويد.

« 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28»