تكنولوژي توليد عناب

در رابطه با هرس عناب روش جامی ، شلجمی ، دوکی و سندانی شرح داده می شود که با در نظر گرفتن تیپ رویشی درخت پیشنهاد می گردد :

5-3-1- جامی :

اين شكل را تربيت مرکز باز نیز می نامند و مناسبترین فرم هرس برای عناب می باشد. درشکل جامی ابتدا 3 تا 4 بازوی اصلی در اطراف تنه ایجاد نموده،روی هر بازوی اصلی دو شاخه فرعی اولیه و روی هر شاخه فرعی اولیه ،یک شاخه فرعی ثانویه ایجاد می شود. هنگام انتخاب شاخه های اصلی ،فاصله شاخه ها ازهم 20 تا 25 سانتیمتر در نظر گرفته می شود. شکل جامی را می توان برای نهالهای عناب ، بادام ،هلو،آلو،ارقام مختلف سیب ، به،گردو،گوجه وآلبالو استفاده کرد ولی بیشتر برای تربیت درختان هلو،شلیل و برخی ارقام آلو کاربرد دارد(نگاره 6-42).

5-3-2- شلجمی :

شکل شلجمی را پیشاهنگ تغییریافته نیز می نامند. این شکل بیشتر برای محدود کردن رشد طولی تاج درخت وگسترش تاج در نهالهای ، گلابی، سیب، زردآلو، آلو، بادام، خرمالو،گردو ، پسته، به وگیلاس به کار می رود . برای این منظور، نوک شاخه نهال  از ارتفاع 120 تا 150  سانتیمتر قطع می شود. در سال آتی ،تعدادی از شاخه ها که نزدیک نوک شاخه و زاویه بسته دارند حذف گردیده و به تعداد 3 تا 5 عدد شاخه اصلی که فاصله آنها ازهمدیگر 20 تا 30 سانتیمتر و زاویه بازتر با تنه دارند، نگهداری می شوند. شاخه های باقیمانده نیز از ارتفاع  30 سانتیمتر قطع می شوند تا شاخه های فرعی اولیه حاصل گردد. در این شکل هیچ شاخه ای نقش پیشاهنگ ثابت نخواهد داشت و به محض رشد بیشتر،نوک آن قطع می گردد و در نتیجه درخت شاخه های جانبی قوی حاصل می کند.

5-3-3- دوکی :

در این روش به درخت اجازه داده می شود که به طور طبیعی شاخه مرکزی از رشد بیشتری نسبت به سایر شاخه ها برخوردار باشد. شاخه ها با تنه زاویه 30 تا 60 درجه  داشته و فاصله  پایین ترین  شاخه  تا سطح خاک حداقل 50 سانتیمتر می باشد . این روش هرس بعد از مدتی سبب ایجاد  فرم دوکی یا هرمی در درخت می شود .این حالت بیشتر برای درختان تزیینی به کار می رود.( نگاره6-43)

5-3-3- سندانی :

این حالتی است که تنه ها  و شاخه های بسیار پیر،خشکیده و بیمار چندین دفعه بریده شده و نهایتاًدرخت به شکل ذوزنقه وارونه ( سندانی )در می آید . (نگاره6-44)

6-آبیاری :

6-1- درختان آبی: درختان عناب با توجه به شرايط آب و هوايي هر منطقه به 6 تا  8  آبياري در سال نياز دارند،در ابتدای کاشت و در سال اول آبیاری هر 4 تا 5 روز و در سالهای بعدی هر 12 تا 15 روز صورت می گیرد ، در برخی مناطق کوهستانی گاهی درخت را در طول فصل رشد از 3 بار در سال بیشتر آبیاری نمی کنند.میزان آب خالص برای آبیاری یک هکتار باغ عناب 4500 متر مکعب می باشد .( Mikoladze ، 1988) (نگاره6-45)

6-2- درختان دیم :

مدیریت آب ، در باغاتی که آبیاری نمی شود شامل : مالچ پاشی ،خیش عمیق ، وجین ، تشکیل آب انبار ، تعمیر کانالهای آب و بهبود وضعیت بافت خاک مانند چاله ها و تراسها می باشد . کوددهی در باغات بدون آبیاری ، می تواند از طریق دادن کود در چاله عمیق خاک در اواخر پاییز ، محلولپاشی در طول یا پس از بارش باران ، کاشت کود سبز ، مالچ پاشی، وجین ، دفن علفهای هرزی که توانایی نگه داشتن ظرفیت بالای  آب را با عرض 35 سانتی متر و عمق50 سانتی متر  بعد از برداشت محصول دارند، انجام شود .استفاده از , چهار تا شش بسته  سوپرجاذب که هر کدام مخلوطی از 100 تا 150گرم اوره  و 100 تا  150 گرم  پتاس  در محل  سایه انداز درخت  و نزدیک ریشه ها نقشی مهم در رشد درخت خواهد داشت، پس از ذوب برف ، با بسته های 1 متر مربعی پلاستیکی محل چاله ها را پوشانده  با این روش اثرات آب و کود از خرداد تا مرداد ماه باقی می ماند . یکی دیگر از راه های عملی و ثابت شده  خواباندن گوسفندان (نگاره6-45)  برای 3 شب و مخلوط مدفوع و ادرار با خاک می باشد که اثرات سودمند این می تواند  برای 2 تا 3 سال ادامه یابد(5).

« 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33»