رفع شبهه دقیقه لطیفه برخی از علماء در اینکه امام عصری وجود نداردرفع شبهه دقیقه لطیفه برخی از علماء در اینکه امام عصری وجود ندارد : بعضی از علما اهل سنّت که انکار وجود امام عصر کردهاند شبهه وارد آوردهاند، آن این است که هرگاه غرض از امامت نظام امر دین و دنیای مردم است، چنانچه شما شیعه میگویید، پس امام غایبی که شما اقرار به او دارید چون که نمیتواند تصرّف در امور بنماید وجود او لغو خواهد بود. نصب چنین امامی سفه و عبث خواهد بود. چنین لغو و سفهی بر خدا و رسول بلکه بر امام پیش از آن جایز و روا نیست. پاسخ : باری جواب از این شبهه آن است که فواید وجود امام منحصر نیست به آنچه به نظر ابتدائی میآید تا گفته شود که این فواید در امام غایب نیست. بلکه وجود امام لطف است؛ زیرا که سرچشمه است که فیض از مبدأ فیاض بر او وارد میشود. و از آنجا به حیاول حقایق موجودات میرسد و سبب نزول خیرات و برکات است و سوی نجات است، هرکس خواهد به او هدایت میشود. وتد عالم است. روح عالم است که حیات هر ذی حیاتی به او است. به توقّع ظهور او مردم از معاصی مجتنب هستند. کلام شارح قوشچی که چنانچه از امام مختفی، مردم خائفاند از امامی که وجود او مترقّب باشد نیز خائفاند فاسد است. به جهت وضوح فرق بین این دو شخص. بلکه امامی که موجود باشد و مترقّبالظهور اتم است در ارتداع از امامی که مترقّب الوجود باشد، زیرا که از زمان وجود تا زمانی که قابل مؤاخذه کردن شود فصلی معتدٌبه در کار دارد. مجملاً امام اتم مظاهر الهی است، و غرض اصلی از خلقت است و تالی مرتبه ربوبیت است. تصرّف امام در ظاهر امور رعیت یکی از فواید وجود امام است؛ بلی اظهرالفواید است برای ظاهر بینان. به واسطه شومی نفوس و اعمال قبیحه ما که سبب در غیبت حجّت خدا است این یک فایده حاصل نمیشود. ولی چندین فایده دیگر دارد که اعظم اوها تصرّف در حقایق موجودات و در بواطن اشیاء، که به چشم حقیقت بینان محسوس است. اخبار هم در این باب بسیار است حتی از طرق اهل سنّت. چنانچه حموینی به اسناد خود از علی بن الحسین علیهالسّلام روایت کرده که فرمودند: «ماییم امام مسلمانان و ماییم حجتهای خدا بر جمیع مردمان. تا اینکه فرمود: ماییم امان اهل زمان چنان که ستارگان امانند بر اهل آسمانها را؛ و به سبب ما آسمانها بر پا شد، و اگر ما نبودیم آسمان باران نباریدی، و رحمت الهی به احدی شامل نگشتی. و زمین برکت خود را از نباتات و فواکه و معادن و حیوانات آشکار نکردی. اگر پیوسته یک نفر از ما بر روی زمین نبودی، زمین اهل خود را فرو بردی، و یک نفر آنها زنده نماندی، و از روزی که خدا آدم را آفریده است هرگز زمین از حجّت خالی نبوده است؛ یا آشکارا یا پنهان. هرگز خالی نخواهد ماند از حجّت خدا تا روز قیامت. اگر ما نبودیم احدی خدا را بندگی نکردی. راوی گوید از آن حضرت پرسیدم آیا چه نفع بخشد به مردم حجّتی که نهان باشد؟ فرمودند: مانند انتفاع مردم به خورشید زمانی که در زیر ابر پنهان باشد»[1]. همین فقره در جواب این شبهه کافی است. استبعادی که بعضی از باب طول عمر او حضرت کردهاند مندفع است به نوح و خضر و الیاس و سایر معمّرین. چنانچه در کتابهای علیحدّه، اصحاب ما ذکر کردهاند. علاوه بر اینکه همین طول عمر او بزرگوار در زمان قصر همه معجزهایست برای اثبات حقّیت او حضرت.
اَللّهُمَّ اجعَلنا مِن اَنصارِه وَ احشُرنا مَعَ اِمامِنا وَ الحَمدُلِلّه حَقَّ حَمدِهِ.
[1] – فراید السمطین، ج1، صص6-45 [2] – دیوان حافظ، ص403 | |||